نزدیک به دو ماه دیگر حسن روحانی دولت یازدهم را تشکیل خواهد داد و بر مسند ریاست جمهوری ایران خواهد نشست. در طول این یک هفته از پایان شمارش آرا گمانه زنی های بسیاری در خصوص کابینه احتمالی وی مطرح شده است.

به گزارش صابرنیوز به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران؛ برخی تحلیل گران با توجه به گرایش حسن روحانی به هاشمی رفسنجانی کابینه احتمالی وی را متشکل از تیمی کارگزارانی گفته اند.

روحانی در سخنان خود همواره بر اعتدال تاکید کرده و گفته است از بر مبنای شایسته سالاری گام خواهد برداشت.

از آنجایی که کابینه کارگزارانی نزدیک به هاشمی رفسنجانی محتمل است بازخوانی دولت کارگزاران چندان خالی از لطف نیست.

این یادداشت به برخی از این موارد می پردازد.

دولت اول اکبر هاشمی رفسنجانی در کنار اقداماتی که در سطح کلان اقتصاد کشور انجام داده بود، در پايان دوره با مشکلات سياسي و کاستی عقبه اجتماعی مواجهه می کرد. ‌هاشمي که گزینه تقریبا همه گروههای سیاسی در انتخابات سال 68 بود، در انتخابات سال 72 از سیاست اجماع حمایتی برخوردارنبود. جناح چپ در اين انتخابات بيشتر موضع سکوت و در برخي مواقع انتقاد از ‌هاشمي را در پیش گرفتند. راست‌گرايان سنتي ايران اما هنوز بهترين گزينه ممکن را ادامه دولت سازندگی اکبر ‌هاشمي رفسنجاني مي‌دانستند ولي روی چینش کابینه نظر داشتند و حساس بودند. جامعه مدرسين حوزه علميه از ‌هاشمي حمايت کرد اما این حمایت با انتقاداتی نیز همراه بود. بيشترین انتقاد جامعه مدرسين حوزه علميه به اعضاي کابينه ‌هاشمي بود به گونه‌اي که شرط اول آن‌ها اين بود که کابينه دولت جديد ‌هاشمي از بين کساني تشکيل شود که‌ به‌ مباني‌ و اصول‌ اسلام، اصول‌ انقلاب‌ و ولايت‌ فقيه‌ و روحانيت‌ و مرجعيت‌ و ايستادگي‌ در برابر جهان‌خواران‌، مخصوصا آمريکا ایمان داشته باشند.

توکلي رقیب هاشمی در آن انتخابات در تبليغات ‌اش، رشد بي‌عدالتي اقتصادي و رفاه‌طلبي دولت را عامل بسياري از مشکلات کشور مي‌دانست و در اين راستا انتقاداتي به عملکرد ‌هاشمي رفسنجاني وارد کرد. در نهايت انتخابات ششمين دوره رياست‌جمهوري در سال 1372 با پيروزي ‌هاشمي رفسنجاني پايان یافت ولي اين انتخابات يک تفاوت عمده با انتخابات‌هاي رياست‌جمهوري پيشين داشت و آن راي بالاتر از حد انتظار نفر دوم انتخابات يعني احمد توکلي بود. راي 4 ميليوني توکلي که براي اولين بار در انتخابات رياست‌جمهوري براي نفر دوم رقم مي‌خورد يک تحليل بزرگ در پس خود داشت. 4 ميليون راي توکلی نشان داد که سياست‌هاي ‌هاشمي در جامعه منتقدان زيادي دارد.

واقعيت اين بود که راي ‌هاشمي نسبت به دوره قبل ريزش کرده بود که اين مساله نشان‌دهنده نارضايتي بخش‌هايي از جامعه بود.‌هايي از جامعه بود.

برخي کارشناسان، بروز اين مساله را به‌دليل توجه صرف دولت ‌هاشمي به فعاليت‌هاي زيربنايي و عمراني و همچنين مشکلات زياد اقتصادي از جمله کسري بودجه که با آن روبه‌رو بود، مي‌دانستند.در مراسم تنفيذ حکم رياست‌جمهوري، يادگار امام(ره) حجت‌الاسلام سيد احمد خميني، رئيس‌جمهور منتخب را به ناچيز شمردن قدرت خود و همه‌ قدرتمندان مادى در برابر قدرت كامله‌ الهى، حفظ موضع مستحكم هميشگى خود در برابر دشمنان، مخالفان و بدخواهان و همچنين گزينش همكاران و مديران با اين معيارها توصيه کرد. مقام معظم رهبري نيز توجه به عدالت اجتماعي را به مسوولين دولت گوشزد کردند: «سياست‌هاي اساسی در نظام اسلامى، عبارت است از رفاه عمومى و عدالت اجتماعى. فرق عمده‌ ما با نظام‌هاى سرمايه‌دارى همين است.»
هاشمي کابينه دوم خود را با حفظ 13 نفر از 22 وزير کابينه اول و تغيير 9 وزير تشکيل داد. لاريجاني که با حکم مقام معظم رهبري به عنوان رئيس صداوسيما انتخاب شده بود از وزارت فرهنگ و ارشاد کنار رفت و ميرسليم جانشين او در اين سمت شد.

نوربخش نيز وزارت اقتصاد و دارايي را ترک کرده و به عنوان رئيس کل بانک مرکزي منصوب شد. علاوه بر اين دو تغيير، هفت تغيير ديگر در کابينه دوم نسبت به کابينه اول به‌وجود آمد که مهم‌ترين آن، حذف معين و عبدالله نوري، از وزراي جناح چپ ايران از کابينه بود.

در مجموع دولت دوم ‌هاشمي، با اجماع کمتر در فضاي سياسي نسبت به دولت اول وي شکل گرفت و ‌هاشمي رفسنجاني نيز در دولت دوم مانند دولت اول، سياست توازن در کابينه و استفاده از وزن همه نيروهاي سياسي کشور را در پيش نگرفت که شايد دليل اصلي، فعاليت مجلس چهارم با اکثريت متمايل به جناح راست از يک سو و فشار گروه‌هاي سياسي در دوران انتخابات از سويي ديگر است.

برخي منتقدان دولت سازندگي منکر فعاليت‌هاي زيربنايي دولت سازندگي نيستند بلکه معتقدند سبک و شيوه فعاليت اقتصادي دولت هشت ساله ‌هاشمي، فرهنگ نظام سرمايه‌داري را در کشور پياده کرد و تلاش‌هاي اين دولت اثرات فرهنگي نامناسبي داشت که با تفکرات انقلاب اسلامي سازگار نيست.
منتقدان اصولگراي دولت ‌هاشمي ، معتقدند دولت‌هاي وي توسعه اقتصادي و رفاه را در پيش گرفت ولي در اين بين، عدالت در توزيع ثروت و کاهش فاصله طبقه‌هاي اجتماعي را فراموش کرد.

محسن رضايي که در آن زمان فرماندهي سپاه پاسداران را به عهده داشت، معتقد است دولت ‌هاشمي رفسنجاني در سياست خارجي صدور انقلاب را متوقف ‌و در سياست داخلي ‌فضاي باز سياسي و نقد را محدود كرد.

حال می خواهیم از زاویه ای دیگر به ریاست جمهوری 8 ساله دولت هاشمی بنگریم:

شهادت 72 تن از چهره های سیاسی حزب جمهوری و آیت الله بهشتی به عنوان چهره ای شاخص و تاثیر گذار در حزب  مقدمه ای شد برای علنی شدن اختلاف نظرهای درون تشکیلات که بعد از انحلال حزب نیز در عرصه اجرایی کشور خود را بیشتر نمایان ساخته بود. این اختلاف نظرها که در تعریف "احکام ثانویه" و نیز مباحث مربوط به "اقتصاد دولتی یا مردمی" ، ظهور و بروز داشت، بخش های دیگر را هم تحت تاثیر خود قرار می داد. ریاست جمهوری آیت الله هاشمی سرآغاز دورانی بود که در ادبیات سیاسی ایران به "دوران سازندگی " معروف شد و اتفاقا با آغاز رهبری آیت الله خامنه ای نیز همزمان شده بود.

بازخواني اختلاف نظرهايي که از همان انحلال حزب جمهوری و حتی قبل از آن در حوزه مسائل اقتصادی، عدالت اجتماعی و سیاستهای فرهنگی  شکل گرفته بود به اظهار نظرهایی و انتقاد هایی از سوی رهبر انقلاب در حوزه عملکردی دولت هاشمی انجامید:

خطبه های 29 خرداد سال 88 رهبری شاید صریحترین اشاره به این اختلاف نظرها بود، ايشان ضمن تأکيد بر اينکه آقاى هاشمى رفسنجاني از اصلى‏ترين افراد نهضت در دوران مبارزات بوده اند، فرمودند: «من البته در موارد متعددى با آقاى هاشمى اختلاف‏نظر دارم، که طبيعى هم هست؛ ولى مردم نبايد دچار توهم بشوند، چيز ديگرى فکر کنند.»(1)

شاید اشاره به اختلافات میان آقای هاشمی و رییس جمهور احمدی نژاد، بیشتر تاکید بر این اختلاف میان خود ایشان با آقای هاشمی بود تا احمدی نژاد و هاشمی: «البته بين ايشان (آقای هاشمی) و بين آقاى رئيس جمهور از همان انتخاب سال 84 تا امروز اختلاف‏نظر بود، الان هم هست؛ هم در زمينه‏ مسائل خارجى اختلاف‏نظر دارند، هم در زمينه‏ى نحوه‏ اجراى عدالت اجتماعى اختلاف‏نظر دارند، هم در برخى مسائل فرهنگى اختلاف‏نظر دارند؛ و نظر آقاى رئيس جمهور به نظر بنده نزديکتر است.. من البته در موارد متعددى با آقاى هاشمى اختلاف‏نظر داريم، که طبيعى هم هست؛ ولى مردم نبايد دچار توهم بشوند، چيز ديگرى فکر کنند.» (2)

  رهبر انقلاب طي سال هاي گذشته همانند نوع برخوردشان با همه دولتها که سیاست حمایتی بوده است،  در عين برشمردن دستاوردهاي دولت سازندگي و سابقه انقلابي آقاي هاشمي رفسنجاني در نهضت، به کاستي ها و سياست هاي نادرست نیز اشاره کرده اند. در حوزه مادی گرایی، ترویج روحیه سرمایه داری و از بین رفتن مفهوم مستضعف و مستکبر و نگاه توسعه محور صرف باعث شد تا نقدهایی نسبت به دولت آقای هاشمی از سوی رهبر انقلاب اظهار شود:

 الف) مادي گرايي و اشرافي گري در سايه سازندگي
 رهبر انقلاب در باب تبيين عبرت هاي عاشورا اين گونه مي فرمايند: «عبرت‌گيرى از عاشورا اين است که نگذاريم روح انقلاب در جامعه منزوى و فرزند انقلاب گوشه‌گير شود. عده‌اى مسائل را اشتباه گرفته‌اند. عده‌اى، سازندگى را با ماديگرايى، اشتباه گرفته‌اند. سازندگى چيزى است، ماديگرى چيز ديگرى است. سازندگى يعنى کشور آباد شود، و طبقات محروم به نوايى برسند.... سازندگي همان کاري بود که علي بن ابي طالب(ع) مي کرد... آن بزرگوار با دست خودش نخلستان آباد مي کرد، زمين احيا مي کرد، درخت مي کاشت، چاه مي کند و آبياري مي کرد. اين سازندگي است. دنيا طلبي و ماده طلبي کاري است که عبيدالله بن زياد و يزيد مي کردند. چه وقت آن ها چيزي را به وجود مي آوردند و مي ساختند؟ آن ها فاني مي کردند، مي خوردند و تجملات را زياد مي کردند. اين دو تا را نبايد با هم اشتباه کرد. امروز يک عده به نام سازندگي خودشان را غرق در پول و دنيا و ماده پرستي مي کنند. آيا اين سازندگي است؟»(3)
هشدار به مسوولین و سطح زندگی آنها، گوشزد کردن عملکردهاي نادرست و فاصله گرفتن ازمعنویت در بیانات ایشان مکرر دیده می شود. ايشان در ديدار با مسئولان و کارگزاران نظام فرمودند: «اشراف مگر چگونه بودند؟ چون آنها فقط ريششان تراشيده بود، ولى ما ريشمان را گذاشته‌ايم، همين کافى است؟! نه، ما هم مترفين مى‌شويم. واللَه در جامعه‌ى اسلامى هم ممکن است مترف به وجود بيايد. از آيه‌ى شريفه‌ى "و اذا اردنا ان نهلک قرية امرنا مترفيها ففسقوا فيها" بترسيم. تُرف، فسق هم دنبال خودش مى‌آورد. اندازه نگهداريد؛ دولت مخارجش زياد و سنگين است.»(4)

 ايشان به مواردي اشاره مي کردند که از بيت المال خرج تغييرات دکوراسيون برخي مسئولين مي شود: «اگر مبلغى از مخارج دولت، عبارت از تغيير دکوراسيون اتاق مدير کل و معاون وزير و وزير و فلان مسئول قضايى و فلان مسئول در بخشهاى گوناگون ديگر باشد، اين جرم و خطاست. اگر يکى از مخارج دولت اين باشد که فلان تعداد ماشين جديد بياوريم و بين دستگاهها تقسيم بکنيم، ما حق نداريم اين را جزو مخارج دولت حساب کنيم و به حساب آن از سوبسيد مردم بزنيم. نه، اين خلاف است. براى اين کارها حد بگذاريد. دستگاهها بايد بخشنامه کنند و در مورد اين تغيير دکوراسيونها و تغيير خانه‌ها و خرجهاى اضافى حدى معين بکنند. من نمى‌گويم مثل بعضى از تندروها باشيم که مى‌گويند در مسجد بنشينيم و وزارت کنيم؛ نه، در مسجد نمى‌شود. وزارت کردن، يک ساختمان و 4 تا اتاق و تعدادى مسئول و يک مقدار هم بالاخره امکانات براى زندگى آن آقايى که مى‌خواهد خدمت بکند، مى‌خواهد؛ اما بايد در حدى باشد.... شما چگونه مى‏خواهيد محبت و اطمينان مردم را جلب كنيد؟ مردم بايد به من و شما اعتماد داشته باشند. اگر ما دنبال مسائل خودمان رفتيم، به فكر زندگى شخصى خودمان افتاديم، دنبال تجملات و تشريفاتمان رفتيم، در خرج كردن بيت‏المال هيچ حدى براى خودمان قائل نشديم مگر حدى كه دردسر قضائی درست بكند! و هرچه توانستيم خرج كرديم، مگر اعتماد مردم باقى مى‏ماند؟ مگر مردم كورند؟ ايرانيان هميشه جزو هوشيارترين ملتها بوده‏اند؛ امروز هم به بركت انقلاب از هوشيارترينهايند؛ از هوشيارها هم هوشيارترند. آقايان! مگر مردم نمى‏بينند كه ما چگونه زندگى مى‏كنيم؟»(5)

 بيانات رهبر انقلاب کاملاً صراحت داشت. ايشان در همان جلسه افزودند:«گاهى از جاهايى گزارش‌هاى نوميدکننده‌اي مى‌رسد و در برخى موارد انسان واقعاً عرق شرم بر پيشانيش مى‌نشيند؛ رعايت کنيد. سؤال مى‌کنيم که چرا ماشين لوکس و نو و مدل بالا؟ مى‌گويند که اشکال امنيتى داريم! چه اشکال امنيتى؟! آقايان مسئول در شوراى امنيت کشور يا جاهاى ديگر، بنشينند معين کنند و مسأله را در جايى ببُرند؛ من هم اگر بايد دخالت کنم، بگوييد در جايى دخالت کنم. اين چه وضعى است که همين‌طور بى‌حساب و کتاب جلوى هر وزارتخانه و اداره‌يى، ده‌ها ماشين به رنگهاى گوناگون متعلق به مسؤولانِ آن‌جا به چشم مى‌خورد؟! چه کسى چنين چيزى را گفته است؟»

 ايشان ادامه دادند: «گزارش آمده که روحانى عقيدتى، سياسى در يکى از دستگاه‌ها، خودش ماشين دارد، ولى ماشين دولتى سوار مى‌شود! من نوشتم که حق ندارد، اين کار را بکند. براى من جواب آمد که اين کار رويه است و همه مى‌کنند! اين آقا خودش يک ماشين دارد، که براى خودش لازم است؛ يکى هم خانمش دارد و نمى‌شود که خانمش از اين ماشين استفاده کند! عجب! اين چه حرفى است؟ من الآن اعلام مى‌کنم و قبلاً هم نوشتم و اين را گفتم که آن وقتى که آقايان امکانات شخصى دارند، حق ندارند از امکانات دولتى استفاده بکنند. اگر ماشين داريد، آن را سوار شويد و به وزارتخانه و محل کارتان بياييد؛ ماشين دولتى يعنى چه؟ واللَه اگر من از طرف مردم مورد ملامت قرار نمى‌گرفتم که مرتب ملاحظه‌ى جهات امنيتى را توصيه مى‌کنند، بنده با ماشين پيکان بيرون مى‌آمدم. به حد ضرورت اکتفا کنيد و اندازه نگه داريد؛ اينها ما را از مردم دور مى‌کند، روحانيون را از مردم دور مى‌کند. روحانيون، به تقوا و ورع و بى‌اعتنايى به دنيا در چشمها شيرين شدند. بدون ورع و بدون دورانداختن دنيا، نمى‌شود در چشمها شيرين ماند. مردم رودربايستى ندارند؛ خدا هم با کسى رودربايستى ندارد.»

 اما رهبر انقلاب در خصوص اين دولت چه فرمودند؟ در اين مقايسه هاست که ارزش ها مشخص مي شود. مقام معظم رهبري در خصوص دولت نهم فرمودند: «امتيازتان به همين است که خودتان را با مردم هم سطح کنيد، به شکل مردم و در ميان مردم باشيد، با مردم تماس بگيريد، با آنها انس پيدا کنيد، از آنها بشنويد. اين امتياز بزرگي است و در شما هست؛ آن را حفظ کنيد و نگه داريد.»(6)
 مديريت کشور از پشت ميز، اشرافي‌گري برخي مديران و...

 

 ب) عدالت در ابعاد سیاسی و اجتماعي
برقراري عدالت اجتماعي و سیاسی از مواردي بود که در دولت سازندگي و درگرماگرم توسعه اقتصادي با وجود تأکيدات مکرر رهبر انقلاب مورد توجه جدي قرار نگرفت. عدم توجه به عدالت اجتماعی باعث شد تا رهبر انقلاب در ديدار با آقاي هاشمي و کابينه دولت سازندگي در پايان دوره 8 ساله با تصدیق این امر تاکید کنند. ايشان ضمن تمجيد از سازندگي‌هاي انجام شده فرمودند: «من نمى‌خواهم بگويم که همه‌ى آرزوهاى ما برآورده شده است. از قبيل مسائل مربوط به عدالت اجتماعى و مسائل مربوط به قشرهاى گوناگون، کارهاى زيادى وجود دارد که بايستى به مرور انجام گيرد و ان‌شاءاللَه دولت‌هاى بعدى آنها را انجام خواهند داد.»(7)

 

 تصريح رهبر انقلاب بر باقي ماندن کارهاي زيادي در حوزه عدالت اجتماعي در حالي بود که ايشان از آغاز به کار دولت سازندگي بارها و بارها با مشاهده مشي عملي دولت سازندگي نسبت به مغفول ماندن عدالت اجتماعي هشدار داده بودند. ايشان در ديدار مسئولان و کارگزاران کشور در همان سال آغاز به کار دولت سازندگي فرمودند: «در محيط سياست‌ داخلي‌، يکي‌ از چيزهايي‌ که‌ لازم‌ است‌، "عدالت‌ اجتماعي‌" است‌. بدون‌ تأمين‌ عدالت‌ اجتماعي‌، جامعه‌ي‌ ما اسلامي‌ نخواهد بود. اگر کسي‌ تصور کند که‌ ممکن‌ است‌ دين‌ الهي‌ و واقعي‌ -نه‌ فقط دين‌ اسلام‌ـ تحقق‌ پيدا کند، ولي‌ در آن‌ عدل‌ اجتماعي‌ به‌ معناي‌ صحيح‌ و وسيع‌ آن‌ تحقق‌ پيدا نکرده‌ باشد، بايد بداند که‌ اشتباه‌ مي‌کند. هدف‌ پيامبران‌، اقامه‌ي‌ قسط است‌: "ليقوم‌ الناس‌ بالقسط".»(8)

با وجود حرف و حدیث های فراوان درمورد عدم سازگاری توسعه و عدالت اجتماعی از سوی برخی از مراجع دینی و حتی مراکز تصمیم ساز رهبر انقلاب می فرمایند: «آنچه که در اين بين بايستي با وسواس و دقت دنبالش باشيد، مسأله «عدالت اجتماعي» است که با رشد و توسعه هم سازگار است. بعضي اين طور تصور مي‏کردند -شايد حالا هم تصور کنند- که ما بايستي دوره‏اي را صرف رشد و توسعه کنيم و وقتي که به آن نقطه مطلوب رسيديم، به تأمين عدالت اجتماعي مي‏پردازيم. اين فکرْ اسلامي نيست.»(9)

 ايشان در سال 75 هم باز همين مسئله را مورد توجه قرار دادند و فرمودند: «ما اگر سازندگي را باز هم پيش ببريم، اما در جهت استقرار عدالت و از بين بردن تبعيض و ايجاد برابري حقوق و احياي کرامت زن و مرد مسلمان فعاليتي نکنيم، موفقيتي به دست نياورده‏ايم. موفقيت، آن وقتي است که بتوانيم معنويت و دين و اخلاق و عدالت و معرفت و سواد و توانايي‌هاي گوناگون را در ميان جامعه مستقر کنيم.»(10)

 روند توسعه و استقراض بي حد و حصر خارجي در سايه سياست هاي برگرفته از اسلوب اقتصاد آزاد، تورم 50 درصدي را به مردم تحميل کرد. این گفته ی نمایندگان کارگزاران در مجلس دوره سازندگی است: "اگر مي خواهيم پيشرفت کنيم، بايد جمعي از مردم زير چرخ هاي توسعه له شوند". اگرچه تاکيدات و هشدارهاي مکرر مقام معظم رهبري برخي عقب نشيني ها از سياست هاي گذشته را رقم زد و موجب بهبود شاخص هايي چون ضريب جيني شد، اما اين همه آن گونه که بايد راه به جايي نبرد.

 محمد علي نجفي با اشاره به عقب نشيني آقاي هاشمي رفسنجاني از برخي سياست هاي اقتصادي در دوره سازندگي مي گويد: «من فکر مي کنم عقب نشيني آقاي هاشمي 2 علت داشت، يکي اينکه به هر حال برنامه هاي اقتصادي ايشان با مشکلات جدي مواجه شده بود. البته خودشان معتقد بودند که اين برنامه ها شکست نخورده است. من هم معتقدم اين برنامه ها درصد بالايي از موفقيت را داشت. ولي کمي تحمل و تأمل نياز داشت که برخي نقاط ضعف اين برنامه‌ها را بپوشانيم تا يک برنامه مناسب تري را به اجرا بگذاريم... بخشي از آن هم به نظرات و مخالفت هاي مقام رهبري با آن برنامه ها و روش ها مربوط مي شد. آقاي هاشمي هم به عنوان رئيس‌جمهور بايد رهنمودها و سياست هاي کلي رهبري را لحاظ مي کردند. طبيعي بود که وادار به عدول از نظرات خود شوند و عقب نشيني هايي داشته باشند.»(11)

اختلاف بر سر عدالت اجتماعی که هم رهبری صریحا بدان اشاره کرده است و هم هاشمی در برخی صحبتها از کلید واژه "گداپروری" استفاده کرده است قابل کتمان نیست.

 

 پ) مقابله با رسوخ فساد
 مقام معظم رهبري در مراسم تنفيذ حکم دوره دوم رياست جمهوري آقاي هاشمي فرمودند: «چيزى که امروز، در دوران بازسازى، مسئولين کشور، همکاران دولت، مديران درجه‌ى 2 و 3 در دستگاههاى دولتى، تا پايين‌ترين رده‌ها، بايد با دقت مراقب باشند، اين است که در اين دوران بدانند خطر رسوخ و نفوذ فساد، جدى و فلج کننده است. واقعاً فلج کننده است! در اين کار، فساد که نمى‌گويد "من فسادم"! فرد مفسدى که ديگران را به وادى فساد مى‌کشاند فساد مالى، فساد کارى، قرارهاى نامشروع و ناموجه در زمينه‌هاى مسائل کارى کسى که انسان را تشويق مى‌کند و مى‌لغزاند به اين سمت، از اول نمى‌گويد "من آمدم که شما را فاسد کنم." اول با يک عنوان موجه؛ با يک چيز کوچک وارد ميدان مى‌شود. انسان است و آسيب‌پذيرىِ شديد. انسان، به شدت آسيب‌پذير است. لذا، خيلى بايد مراقب بود.»(12)

 رهبر انقلاب 2 سال بعد هم در ديدار با رئيس‌جمهور و هيئت وزيران بر همين نکته تاکيد کردند. ايشان فرمودند: «يکي از وظايف امروز آقايانْ مبارزه با فساد است؛ چون کشور به ثمردهي رسيده و وقت ميوه‏چيني است. زحمات گذشته شما به تدريج ثمر مي‏دهد و امکانات در کشور در حال افزايش است. چنين موسمي هميشه و در همه تاريخ، موسم خطرناکي بوده است. موسم ورود آدمهاي سوء استفاده کن و فرصت طلب و کج دست و بددل و سياهروست که وارد مي‏شوند و اگر توانستند، از غفلتها سوء استفاده مي‏کنند. خيلي مراقب اين جهت باشيد...هر جا که با اين مسأله در مجموعه خودتان برخورد کرديد، با کمال قدرت و بدون هيچ گونه اِبا و امتناع و با تکيه بر همان روشها و طريقه‏هاي قانوني - که بحمدالله ما براي همه اين کارهاي اساسي قانون داريم - با آن مبارزه کنيد.»(13)

 تأکيدات مکرر رهبر انقلاب بر مبارزه با فساد در حالي بود که بعدها غلامحسين کرباسچي شهردار تهران، چهره برجسته حزب کارگزاران و از نزديکان آقاي هاشمي رفسنجاني به خاطر تخلفات مالي روانه زندان شد. تأکيدات رهبري در حالي بود که بعدها آقاي هاشمي رفسنجاني، سيد حسين موسويان را که به اتهام امنيتي در دادگاه محاکمه مي شد، قبل از صدور رأي با فاصله چند صندلي در کنار خود جاي داد. و اين همه در حالي بود که آقاي هاشمي رفسنجاني، قرص و محکم پشت عبدالله جعفرعلي جاسبي ايستاد که تا مدتها  در حکم رياستش بر دانشگاه آزاد اسلامي شبهه قانوني وجود داشت و وجود دارد.  بعد ها  رهبری چنین فرمودند : «مقابله‏ى با فساد خيلى کار سختى است. يک وقتى بنده گفتم که اين اژدهاى هفت سرِ فساد را به اين آسانى نميشود قلع و قمع کرد؛ خيلى کار سختى است. نه اينکه حالا بگويم قلع و قمع شده؛ نخير، الان هم قلع و قمع نشده؛ ليکن جرأت مقابله‏ى با آن هست. خب، وقتى که اجزاء مجموعه، خودشان آلوده‏ى به فساد نباشند، طبعاً جرأتشان بيشتر است. بسيارى از مجموعه‏هاى قبلى هم حقيقتاً پاکيزه بودند -يعنى آلودگى نداشتند- اما بالاخره جرأت در مقابله‏ى با فساد يک امتيازى است که در شما هست.»(14)

 ت) مسائل خارجي
رهبر انقلاب برخلاف آقای هاشمی که سیاست دولت احمدی نژاد  را شعاری و موجب از چشم افتادگی ایران شده است فرموده بودند: «من قبول نمي‌کنم حرف آن کسانى را که تصور مي‌کنند ملت ما به خاطر پايبندى به مبانى و اصول خود، در دنيا خوار شده است، از چشم افتاده است؛ ابداً.»(15)

 ايشان همچنين تأکيد کردند: «مسئله اعاده عزت ملى و ترک انفعال در مقابل سلطه و تجاوز و زياده طلبى سياست هاى ديگران و ترک شرمندگى در مقابل غرب و غربزدگى را هم انسان در اين دولت احساس ميکند؛ عزت ملى و استقلال حقيقى و معنوى از اينجا حاصل مى شود.» (16)

مسئله بعدی مسئله فرهنگ  است که رهبری مکرر در  سالهای سازندگی ب آن اشاره می کنند :"اين مسأله‌ى «تهاجم فرهنگى» كه ما بارها روى آن تأكيد كرده‌ايم، واقعيت روشنى است؛ با انكار آن، ما نمى‌توانيم اصل تهاجم را از بين ببريم. «تهاجم فرهنگى» را نبايد انكار كرد؛ وجود دارد. به قول اميرالمؤمنين (صلوات‌الله‌عليه)، «من نام لم ينم عنه»؛ اگر شما در سنگر خوابت برد، معنايش اين نيست كه دشمنت هم در سنگر مقابل خوابش برده است. تو خوابت برده؛ سعى كن خودت را بيدار كنى. ما بايد توجه داشته باشيم كه انقلاب فرهنگى در تهديد است؛ كمااين‌كه اصل فرهنگ ملى و اسلامى ما در تهديد دشمنان است.

 ما نبايستى چيزى را كه روشن و واضح است، انكار كنيم. در دانشگاه، در بيرون دانشگاه، حتى در رسانه‌هاى جمعى ما، در كتابهايى كه مى‌نويسند، در ترجمه‌هايى كه مى‌كنند، در شعرهايى كه مى‌سرايند، در برنامه‌هاى فرهنگى على‌الظاهر بى‌ارتباط به ما كه در دنيا وجود دارد و خبرش را قاعدتا شما آقايان - كه عناصرى فرهنگى هستيد - مى‌شنويد، همه‌جا يك آرايش نظامى فرهنگى بسيار خطرناك عليه انقلاب درست شده است و وجود دارد.(19)"

 پي‌نوشت‌ها:

 1-بيانات رهبر انقلاب در نماز جمعه تهران 3/1388/29
 2-همان
 3-بيانات در ديدار فرماندهان گردانهاى عاشوراى‏ نيروهاى مقاومت بسيج در سالروز شهادت امام سجاد(ع ) 4/1371/22
 4-سخنراني‌ در ديدار مسؤولان‌ و کارگزاران‌ نظام‌ جمهوري‌ اسلامي‌ ايران 5/1370/23
 5-همان
 6-بيانات رهبر انقلاب 6/87/2
 7-بيانات معظم له در ديدار آقاى هاشمى رفسنجانى و کابينه در پايان دوره هشت ساله رياست جمهورى 5/1376/9
 8-سخنراني‌ در ديدار مسؤولان‌ و کارگزاران‌ کشور در آستانه‌ي‌ يازدهمين‌سالگرد پيروزي‌ انقلاب‌ اسلامي 11/1368/9
 9-بيانات مقام معظم رهبرى‏در ديدار با رئيس جمهور و هيأت وزيران به مناسبت بزرگداشت هفته دولت 6/1374/8
 10- بيانات مقام معظم رهبرى‏در اجتماع بزرگ مردم اهواز 12/1375/18
 11-کتاب اقتصاد سياسي جمهوري اسلامي صفحه 405
 12-بيانات مقام معظم رهبرى‏در مراسم تنفيذ حکم دوره دوم رياست جمهورى آقاى «هاشمى رفسنجاني» 5/1372/12
 13-بيانات مقام معظم رهبرى‏در ديدار با رئيس جمهور و هيأت وزيران به مناسبت بزرگداشت هفته دولت 6/1374/8
 14-ديدار رئيس‏جمهوري و اعضاى هيئت دولت 6/1387/2
17-بيانات در بيستمين سالگرد رحلت امام خميني (ره) 3/1388/14
 18-ديدار رئيس‏جمهوري و اعضاى هيئت دولت 6/1387/2
19-بيانات در ديدار اعضاى شوراى‌ عالى انقلاب فرهنگى1370/09/20